تاریخچه و خواستگاه چرم
تاریخچه و خواستگاه چرم
چرم در واقع پوست حیوانی است که با مواد شیمیایی مختلف ترکیب شده تا بتوان در ساخت انواع پوشاک و محصولات مد و فشن و حتی لوازم ورزشی از آن استفاده کرد.اما صنعت چرم بسیار کهن بوده و در دوره های مختلف استفاده های مختلفی از چرم میکردند که در این مقاله قصد داریم به نحوه ی وارد شدن چرم به زندگی انسان ها و تغییرات آن در طول دوره های مختلف بپردازیم.
همانطور که گفته شد ساخت چرم یک هنر کهن میباشد که در طی هفت هزار سال تکامل یافته و به جایگاه امروزش رسیده است.در واقع انسان های اولیه بودند که برای اولین بار از پوست حیوانات به عنوان چرم برای گرم کردن خود و نگهداری از مواد غذایی استفاده کردند.آن ها میدانستند اگر پوست حیوان را به حال خود رها کنند پس از مدتی مانند سنگ سفت میشود و اگر آن را با آب رودخانه مرطوب کنند به زودی میپوسد.برای حل این مشکل از چربی خود حیوان و روغن های گیاهی استفاده میکردند تا هم از خشک شدن چرم جلوگیری شود و هم چرم به بافت نرم تری تبدیل شود.بعد ها انسان های اولیه کشف کردند با استفاده از دود آتش میتوانند دوام چرم را چندین برابر بیشتر کنند و در موارد بیشتری از چرم استفاده کنند.حتی نیاکان ما در ساخت قایق ها و تعدادی از پوشاک خود از چرم استفاده میکردند.حتی فسیل هایی کشف شده که مربوط به عصر نوسنگی و برنزی بوده و اقلامی همچون کمربند و ردای چرمی همراه خود داشته اند.بدین صورت صنعت چرم راه خود را آغاز کرد و بیراه نیست اگر بگوییم هنر چرم سازی به اندازه قدمت انسان ها قدیمی است.
با توجه به نقش و نگار های موجود بر روی آثار باستانی مصر،میتوان گفت در چهار هزار سال پیش از میلاد،در مصر باستان افرادی بوده اند که کارشان دباغی چرم بوده که نمونه هایی از این نوع چرم نیز در مقبره ی تپتان خامون یافت شده است.فرد دباغ در آن زمان از احترام زیادی برخوردار بود،چرا که محصولات چرمی مرغوب در آن زمان بسیار ارزشمند و کمیاب بوده و تنها تعدادی از مصریان قادر به پوشیدن صندل های چرمی بوده اند.
اما همه گیرشدن چرم باز میگردد به دوران امپراتوری روم.زمانی که شهر کارتاژ یکی از مهمترین مناطق تجارت چرم میان منطقه مدیترانه،شمال آفریقا و اروپا به حساب می آمد.روش های نوین ساخت چرم در این دوره توسعه یافتند و با این روش،تولید چرم بسیار ساده تر از قبل انجام میشد.همین موضوع باعث همه گیر شدن چرم شد.به طوری که تقریبا همه توانایی تهیه محصول چرمی را داشتند.در قرون وسطی اما سطح علم و دانش دباغی در اروپا با منطقه مدیترانه و خاورمیانه بسیار متفاوت بود.طبق گزارش هایی که از مارکو پلو در دسترس است،صنعت چرم در اروپا در این دوره شروع به رشد کرد.که همین موضوع باعث شده بود در آن زمان صنعت چرم در اروپا عقبتر از صنعت چرم در منطقه مدیترانه باشد.در اروپا دباغان را قشر کارگر و کم توان تشکیل میدادند و معمولا در نزدیکی رودخانه ها یا محلی که پوست حیوان تهیه شده بود مستقر میشدند.سپری کردن مدت زمان طولانی در آب سرد،جا به جا کردن چرم های سنگین و اراده ی فولادین،لازمه ی کار در حوضه چرم در آن دوران بوده است. که البته این کار به شدت به سلامتی فرد لطمه وارد میکرد.اگر فیلم عطر را دیده باشید حتما میتوانید زندگی یک کارگر را در آن دوران تصور کنید
اما در اوایل قرن هفدهم تعداد افراد مشغول به کار چرم به طور چشمگیری افزایش پیدا کرد.به طوری که تقریبا در تمام کشور های اروپایی صنعتگران چرم مشغول به کار بودند.
بعد ها با انقلاب صنعتی صنعتگران توانستند با روش های نوین چرم هایی را به نسبت نرم تر و با دوام بیشتر تولید کنند.
در نهایت با تلاش و تحقیق هزاران صنعتگر در طول تاریخ،ما توانستیم به کم هزینه ترین روش ها، دست پیدا کنیم تا بتوانیم با سهولت از چرم برای تولید انواع پوشاک و لوازم کاربردی استفاده کنیم
